قلمم راست بایست !
واژه ها گوش به فرمان قلم..
همگی نظم بگیرید،مودب باشید.
صاحب شعر عزیزیست بنام
"پدر"
روز پدر مبارک
۵ اسفند ماه شد
روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی
و روز مهندس مبارککککک😁
+تبریک به خودم (که قراره مهندس اینده باشم و دو سال دیگه بهم تبریک بگین این روزو 😊🤭)
عاشق شدن مثل گوش دادن به صدای پیانو توی یه کافه‌ی شلوغ می‌مونه،
اگه بخوای به اون صدای قشنگ گوش کنی باید چشم‌هات رو ببندی و از بقیه‌ی صداها بگذری و اون‌ها رو نشنوی، صدای خنده‌ها، گریه‌ها، به هم خوردن فنجون‌ها…
تو واسم اون صدای قشنگ هستی که من به خاطرش هیچ صدایی رو نمیشنوم...
👤روزبه معین
فردا اگر بدون تو باید به سر شود
فرقی نمی کند شب من کی سحر شود
قطار زندگی می گذرد !
قطاری که هزار واگن و پنجره دارد ولی من از تمامی پنجره هایش
فقط تو را می بینم که برایم دست تکان می دهی !
از دستهایم برای قطارت ریلهایی ساخته ام !
که تمامی مسیر آن از روی زندگی من می گذرد ،
مسیری مابین چشمها و قلبم...
از اونجایی که علاقه خاصی دارم تو روز عشق کادو بگیرم بجای ولنتاین ، یه لطفی بهم شد و جشن داریم با تم عشقم😂
دریافت
خیلی دوست داشتم شرکت کنم...و اینکار رو کردم
اما قبل از خوندن باید بگم که متاسفم که خیلی کوتاه ( شاید ) و یکم خشک جواب دادم ، حالِ دلم نذاشت بهتر از این حرف بزنم ^-^
چه خوب است که انسان
روحی را یافته باشد
تا در میان آشوبِ طوفان‌ها بتواند
در دامنش بخزد
تمامِ شعرهای دنیا مخاطب دارند
حتی همان هایی که برایِ یکدیگر میفرستید,
آنهایی که با ذوق و شوقِ فراوان تر میخوانید و تکرار میکنید و با همه یِ هیجان بیشمار
برایِ عزیز ترین شخصِ زندگیتان میفرستید.
یک روز ، چشم باز می کنی و می بینی عزیز ترین آدمِ زندگی ات ، دیگر نیست !
کسی که تا دیروز خیال می کردی همیشه برایِ داشتنش و برایِ دوست داشتنش ، فرصت هست ،
مثل حال بدِ
تنهاییِ زیر بارون...
نمره ی بد امتحان...
سیلی محکم روحی از طرف معشوقت...
کشیده شدن پوستِ روی پا...
کابوس افتادن از ارتفاع...
مثلِ...
آهای مرگ؛ کاش می‌دانستی ما بی‌نوا ملتیم به ستوه آمده از رنج و حسرت، کاش می‌دانستی در این سرزمین، قحطی لبخند بیداد می‌کند، کاش می‌دانستی اینها که می‌بری، خالقان خاطره‌اند برای مردمانی درمانده. چنین بی‌رحمانه در کمین نشسته‌ای که چه؟
من با تو به چشم آمدم و هیچ نبودم
چون سایه عدم بود سراپای وجودم
تقدیر من از بند تو آزاد شدن نیست
دیدی که گشودی در و من پَر نگشودم
▪︎فاضل نظری▪︎
