ببین رفیق از این به بعد ، اون انرژی که صرف میکنی تا به همه ثابت کنی غیر ممکنه رو ، صرف پیدا کردن یه راهی واسه انجام دادنش کن! یه مدت اینو تست کن ببین چه مزه ای میده!
|آقای حس|
ببین از یه جایی بعد دیگه همه نااُمید میشن و راهشونو رها میکنن... و از همون جاست که تو باید دووم بیاری و ادامش بدی تا برنده شی؛ دقیقا از همونجاس که باید با بقیه فرق کنی و تابع جمع نباشی؛ دقیقا دووم آوردن تو همون تیکس که تغییر رو واست ایجاد میکنه؛ همون یه تیکه کوچیک باقی مونده کارو در میاره؛ وگرنه تا اونجاشو که خیلیا میتونن برسن! یادت باشه یه درخت بزرگ رو ضربه آخر تبر قطعش میکنه! همونقدر که ضربه های ابتدایی مهمن ، ضربه ی آخرم مهمه! خلاصه اگه قرار به رسیدنه ، باید تا تهش وایستی!
|آقای حس|
روزای سخت...
اینجاست که قهرمانا مشخص میشن...
همه نمی تونن دووم بیارن...
همه شجاعت رو به رو شدن با موانع پیش روشونو ندارن...
همه قرار نیست به اُوج برسن...
اوج واسه کسیه که اون پایین موندن ، تحت هیچ شرایطی راضیش نمیکنه...
همه مارشملو رو دیرتر نمیخورن...
همه لذت های پایدارو به لذت های موقتی ترجیح نمیدن...
همه از رویاشون محافظت نمی کنن...
موفقیت و درخشیدن واسه همه نیست...
مثل همه نشو , باشه؟
|آقای حس|
شاید شنیده باشین این حرف رو که:
«اگه به چیزی نرسیدید،
حتماً خدا بهترش رو براتون در نظر گرفته...»
این جمله همونقدر که میتونه درست باشه،
میتونه غلط هم باشه! :)
چرا که اگه شما به این جمله بسنده کنید و
تمام ِ تلاشتون رو نکنید تا اون لحظه
به اون هدف یا آرزویی که دارید برسید،
در حق خودتون ظلم کردین!
این جمله فقط وقتی درست خواهد بود که
شما برای اون چیزی که خواستید،
تمام زورتون رو زده باشین،
همین...
واسه اون چیزی که به خاطرش شروع کردی سخت مبارزه کن و تا نرسیدی بهش دست از سرش بر ندار! بیهوده پا پس نکش! اَلکی نااُمید نشو! میدونی؟ اون بخشی از وجودته... اگه نرسی بهش ، انگاری یه تیکه ای در درونت کم داری و تا ابد قراره جاش خالی بمونه! پس یادت باشه رفیق :
واسه اون چیزی که به خاطرش شروع کردی سخت مبارزه کن! نفروشش رویاتو مفت!
| آقای حس |
زمین سفته پسر !
اگه خوردی زمین و دردت گرفت طبیعیه ...
فقط یکم دراز بکش ؛
دردات که خوب شدن ؛
دلت که آروم شد ؛
بعدش پاشو ...
| عریان |
این همه ستاره تو آسمونه یه جا کنار یکیشون واسه خودت انتخاب کن و برو به ستاره ها برس...⭐️✨
| آقای حس |
یه خستگی هایی خیلی قشنگن!
مثل اون وقتایی که از شدت تلاش برای هدفات ، ولو میشی رو رختخوابت و زودی خوابت میبره!...
خستگی حاصل از اقدامات روزانه ای که برای هدفات و رویاهات برداشتی...
خستگی حاصل از دووم آوردن و موندن پای مسیری که عاشقشی...
خستگی ناشی از یه شکست دیگه و یه بلند شدن دوباره...
خستگی شنیدن حرفای منفی ، نادیده گرفتنا و تیکه های دیگران ، با این تفاوت که میدونی تصور همشونو به زودی عوض میکنی!...
به خستگی های خیلی قشنگن! میدونی؟... :)
| آقای حس |
دلتو بزن به جاده رویاهات...
برو دنبال اون کاری که واقعا دوسش داری و قلبت براش می تَپه...
نگران حرف و قضاوت بقیم در موردت خودت نباش... این حرفا پُش سَرِ یه آدمِ متفاوتِ خودساخته ، همیشه بوده و هست!
یادت باشه خیلیا ظرفیت همراهی و تشویق یه فردی که میره دنبال رویاهاش رو ندارن! پس انتظار نداشته باش از کسی و رو پاهای خودت وایستا...
دستتو نمیگره کسی ، بهای هدف تو رو یکی دیگه پرداخت نمیکنه! کسی جای تو قرار نیست سختی ها رو تحمل کنه و از موانع راهت عبور کنه! اول و آخرش خودتی...
یکبار برای همیشه پاشو و تمومش کن!
این راه تهش پشیمونی نیست ، رسیدنه...
|آقای حس|
ذهنیتت رو درست کن...
از هیچ تلاشی برای نزدیک تر شدن به اهدافت دریغ نکن...
صبر و تاب آوریتو ببر بالا...
هدفای بزرگ داشته باش و از داشتن هدفای بزرگ نترس...
خودتو به خاطر گذشتت و اون چیزایی که هیچ کنترلی رو تغییر دادنشون نداری سرزنش نکن...
گذشتتو بپذیر... ببخش خودتو...
حرف بقیه دربارت کوچیک ترین اهمیت و تاثیری رو مسیرت نداشته باشه...
اتفاقات درخشانی قراره واست بیفته که شگفت زدت میکنه...
این مسیر همه چیش خواستنی و بی نظیره...
یادت نره! به جاهای بزرگی قراره برسی...
|آقای حس|