خاموشی دریا

از شعله ، به خاطر روشنایی‌اش..

سپاسگزاری کن!

اما چراغدان را هم ،

که همیشه صبورانه در سایه می‌ایستد...

از یاد مبر!

گریه کنی اگر ، که آفتاب را ندیده‌ای..

ستاره‌ها را هم نمیبینی.

ماهی در آب خاموش است و

چارپا روی خاک هیاهو می‌کند و

پرنده در آسمان آواز می‌خواند.

آدمی ، امّا...

خاموشی دریا و 

هیاهوی خاک و

موسیقی آسمان را در خود دارد.

هنگامی که ، در فروتنی ، بزرگ باشیم !

بیش از همه به آن بزرگ نزدیک شده‌ایم.

ممکن ، از ناممکن می‌پرسد:

"خانه‌ات کجاست؟"

پاسخ می‌آید:

"در رویای یک ناتوان"

ماه نو و مرغان آواره

رابدرانات تور