بیچاره ی دچار

دیدار تو کشتـــزار نور است ، آهویى بی ‏قرار ، که از لب تشنـــه ‏اش ، آفتاب سحر فرو میریـــزد ، دیدارت سکوت است آبشـــار پرندگانى که راه سپیـــده را میجوینـــد...♡

بیچاره ی 

دُچارِ تو را 

چاره جُز تو نیست..

حالا حسِ نوشته ی یغما گرویی را بهتر لمس میکنم...وقتی که میگفت:

هرچه بیشتر فکر می‌کنم

کمتر به یاد می‌آورم خودم را

پیش از عاشقت بودن!

الآن دقیقا کیستم؟

ته‌ مانده‌ای از خودم

یا تمامِ تو ؟

♡