این حس هوشمندِ لعنتی...

بنظرم تنهایی هوشمندترین احساسه...

دقیقا وقتی که اعصابت خورده ، کلافه ای ، روزای خوبیو سپری نمیکنی ،آدمایی که یه روزی فکر میکردی برات بهترین هستن و بهترین میمونن...ولت میکنن و میرن!

آدمایی که ی روزی حسرت اینو میخوردی که چرا زودتر پیداشون نکردی...

و خاطراتی که به اجبار باید دفنشون کنی!

فقط کاش آدما میدونستن چقدر با رفتنشون رو زخمای دیگمون نمک میپاچن...

این تنهاییه لعنتی چیه که انقد خوب بلده دقیقا کِی ما احساسی ترین و ناتوان ترین فردیم تا بیاد و حمله کنه...؟!