فرصتی اندک..زندگی کوتاه...چه کردیم در این بخت غمگین ؟
دل دادیم،عاشق شدیم،گذشتیم،رفتیم،اشک ریختیم،غصه خوردیم،
دلتنگ شدیم،دلتنگ شدیم،دلتنگ شدیم...
و این دلتنگی چه ها که نکرد با ما !
از کوچه ها گذشتیم و گامهای مشترکمان را یاداور شدیم...
نوایی به سر دادیم و حرفهای دلربا پیچید...
عطری خریدیم و هوا برایمان خفگان شد...
لباسی پوشیدیم و سلیقه ها تکرار شد...
چه کردیم ما با این بخت غمگین؟
چطور است بگذاریم و برویم تمام آنچه که نباید ها پشت بودنش هست؟!
وقتش رسیده که بخت نیک بیاشامیم؟و سیراب شویم و دگر هیچ نخواهیم...
آری... به که بگذاریم و برویم...
غصه ها را
درد ها را
رنج ها را
دلخوری ها را
کینه ها را
مثل آن کودکی که کودکی اش را گذاشت برای رفتگر کوچه...
مثل آن گلبرگی که ب هوای دل بهارش باز هم شاد شد...
به هوای دل بهارش...بهاری میباید!
بهاری باید بیاید و این دل آشوب بی قرار را آرامش بخشد ...
و برای همیشه بنویسم...بهاری بود،آمد و ماند و نرفت!
بنویسم نه بر روی ساحل که موجی ناگه و بی رحم برهاندش،بنویسم بر سنگ تا جاودان شود...
بهارم باید بیاید و دل غمزده ام را غرق کند در عطرش و نگاهش و حرفهایش...
اینبار ، نیازی به نجات نیست!
بگذارید جان نثارش کنم...بگذارید به تماشا بنشیند عاشقی ام را...
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
هم میهن ارجمند! درود فراوان!
با هدف توانمند سازی فرهنگ ملی و پاسداری از یکپارچگی ایران کهن
"وب بر شاخسار سخن "
هر ماه دو یادداشت ملی – میهنی را به هموطنان عزیز پیشکش می کند.
خواهشمنداست ضمن مطالعه، آن را به ده نفر از هم میهنان ارسال نمایید.
آدرس ها:
http://payam-ghanoun.ir/
http://payam-chanoun.blogfa.com/
[گل]
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
واقعا درسته.