♡لطافت یعنی دیگران را خجالت ندادن حتی در انجام کار خیر،یعنی کمکت به دیگری هم با لطافت و وسواس و دقت باشد،آنقدر که قبل از شرمساری فرد به فکرت رسیده باشد چه کار کنی.
♡لطیف که باشی ،محبتت را که میخواهی خرج کنی،خیلی دودوتا چهارتا و حساب و کتاب نمی کنی و آن گونه سکه های نحبت را با ظرافت در جیب دیگران می ریزی که کمکت هم لطیفانه صورت میگیرد.
♡لطیف که باشی،نجابت و شرافت از خصوصیات اصلی ات میشود.توی ذوق نمی زنی،بلکه وجودت در کنار دیگران آرامشی است بر دردها و رنج هایشان نه آنکه دردها و ناملایمات را برایشات تشدید کند.
♡لطیف که باشی، در تربیت فرزند هم لطافت به خرج می دهی تا این لطافت بر لوح دل او ثبت شود،اما تربیت نالطیف و رفتارهای خشن کودکان را در آینده به بزرگسالانی خشن و نالطیف تبدیل می کند و این جرخه معیوب همچنان ادامه می یابد.
♡لطیف که باشی،این فقط انسان ها نیستند که مشمول لطف های لطیفانه ات میشوند.طبیعت،گیاهان،حیوانات و خلاصه همه چیز در عالم خلقت زیر چتر لطافتت جا می گیرند.و برای هر موجودی که خدا به او حیات بخشیده،حق حیات قائلی!
من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم
خیلی خوب بود.